ρουφράκτης

ο, Ν

υδατοφράκτης ποταμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρους (Ι) + φράκτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1895 στο Λεξικόν Στρατιωτικών Όρων τού Α.θ. Ηπίτη].